هدف از این تحقیق بررسی مهارت زندگی و طبقه بندی بین المللی از آن با فرمت docx در قالب 21 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 

 

فهرست مطالب

مقدمه

2-2 تاریخچه­ی آموزش مهارت‏های زندگی در جهان

3-2 تاریخچه­ی آموزش مهارت‏های زندگی در ایران

4-2 تعریف سازمان بهداشت جهانی از مهارت­های زندگی

5-2 طبقه بندی بین المللی مهارت‏های زندگی

5-1-2 مهارت عمومی، اصلی یا مشترک

5-2-2 مهارت های خاص یا غیرمشترک

6-2 کاربرد مهارت‏های زندگی(ارتباط مؤثر و جرأتمندی)

7-2  اهداف آموزش مهارت­های زندگی

8-2  انواع مهارت­های زندگی

9-2  نقش مهارت­های زندگی در ارتقای بهداشت روان

نمودار شکل یک پنج حوزه اصلی مهارت­های زندگی

شیوه های آموزش مهارت های زندگی

21-2 اجرای برنامه­ی آموزش مهارت های زندگی

نمودار شکل دوآثارمختلف آموزش مهارت­های زندگی در طی زمان

منابع

 

 

 

منظور سلامت جامعه است. سلامت حالت جسمانی، ذهنی و روانی متعادل و سالم است که در آن فرد از بیماری، درد و معلولیت آزاد است  و یا در حدی است که می‏تواند آن را کنترل نماید. دهستانی؛(1387). بنا‌‌ بر تعبیرسازمان جهانی بهداشت یکی از مؤلفه‏های سلامت، سلامت روان می‏باشد که برای آحاد جامعه اجتناب ناپذیر است. سلامت روان دامنه­ی بسیارگسترده‏ای دارد و منظور از آن صرفاً به معنای فقدان بیماری نیست بلکه بیشتر با نوعی سلامت ذهنی ارتباط دارد. با این نگرش به مقوله­ی سلامت، افرادی از نظر روانی سالم به شمار می‏آیند که قادر باشند به خوبی با زندگی و تغییرات آن کنار آمده و زندگی خود را تحت کنترل داشته باشند. علاوه بر این از توانایی‏های ذهنی خود به خوبی استفاده کرده، با دیگران ارتباط خوب و سازنده‏ای برقرارکنند. غیاث فخری؛(1388).

 

 

 

براین اساس اکثر مسئولان حوزه­ی بهداشت­روان و برنامه­ریزان اجتماعی معتقدند که اقدامات اساسی جهت حفظ سلامت جسمی و روانی و پیشگیری از بروز بیماریهای جسمی و ذهنی، نوعی سرمایه­گذاری سودآور و ارزشمند به شمار می‏رود. یکی از کم هزینه‏ترین و در عین حال مؤثرترین راهبردهای پیشگیری آموزش مهارت­های زندگی است.کسب این مهارت­ها موجب ارتقای کیفیت زندگی و افزایش توانمندسازی فرد برای مقاومت در برابر رفتارهای پرخطر می‏گردد. قشر جوان و به ویژه دانشجویان به دلیل شرایط خاص سنی و موقعیتی که در آن قرار دارند بیش از همه نیازمند کسب این مهارت­ها می‏باشند. شفیع آبادی و ناصری؛(1381). از این روآموزش مهارت­های زندگی باید در دستورکار دست اندرکاران مسائل بهداشت روانی قرار گیرد.